dinsdag 29 januari 2013

The, somewhat late, concluding story..

Inmiddels ben ik alweer een tijdje terug in Nederland, maar gedurende de laatste weken van mijn exchange had ik niet echt "veel tijd"  om nog te bloggen. Dus dacht ik misschien ben ik mijn trouwe bloglezers dan toch nog wel het een en ander verschuldigt. Zelfs mijn zweedse vrienden informeerden bij mijn vertrek of mijn blog al af was - toen was het antwoord nee - vandaag zal ik ervoor zorgen dat het antwoord vanaf nu 'ja' zal zijn.

Mijn laatste bericht was van 5 december.. dus ik heb mijn agenda er maar even bij gepakt! Ik zag dat het laatste bericht meer foto's waren van de sneeuw in stockholm dan een echt verslag dus heb ik nog maar even een blog verder gekeken. Daar zag ik dat ik had geschreven dat ik nog bezig was met Business to Business Marketing af te ronden, nou.. op dinsdag 4 december heb ik daar tentamen voor gemaakt en dit was tevens mijn laatste tentamen in Stockholm! Ik weet nog goed dat ik me voor dit tentamen een beetje ongemakkelijk voelde, omdat ik niet zo goed voorbereid was als voor de voorgaande twee. Gelukkig kwam voor dit vak niet veel later het verlossende woord, dat ook dit vak goed was afgerond door mij, met als resultaat wederom een B (nederland: ~9).
Niet veel later die week lag er een deadline voor mijn mastervak; Service Marketing. Ik heb dan ook op 9 december mijn laatste team assignment ingeleverd, deze assigment stond bij ons ook wel bekend als "the Twilight Case". Ja, Twilight as in Twilight het was een opdracht m.b.t. die, inmiddels beroemde, film en boeken saga. Het onderwerp was o.a brand communities en consumer tribes. Die termen zullen jullie waarschijnlijk weinig zeggen, maar ik kan wel met enige zekerheid zeggen dat iedereen wel onderdeel is van minstens 1 zo'n verschijnsel :P! Ik heb deze assignment afgerond samen met 1 (ipv 2 - een groepsgenoot was uit het teamverwijderd door vervelende omstandigheden :P) team mate, namelijk Leo. Hij was niet zo heel erg sterk in presenteren dus uiteindelijk heb ik voor Service Marketing 3x (vrijwel) alleen gepresenteerd. Na deze opdracht was er nog een over, een individuele opdracht met het onderwerp 'consumer work'. We mochten hier zelf een onderwerp voor kiezen en na lang fakkelen heb ik gekozen voor iets waar ik zelf aan kon relaten, een game: League of Legends. Zonder teveel op details in te gaan: ik heb proberen te demonstreren dat in dit spelletje de consument als het ware 'werkt' voor de producent (zonder vergoeding). Uiteindelijke resultaat voor dit vak was ook een B, hier was ik best blij mee, omdat ik door de problemen in ons team voor de eerste assignment een iets minder cijfer had, maar het wel tot het hoogsthaalbare heb weten op te trekken!


Na die deadline weer te hebben gehaald en overleefd, ben ik 's avonds op 18 december gezellig met Jonas, Marcus, Elin en Marie naar de bioscoop geweest om 'The Hobbit' te zien. Ik kan 'The Lord of the Rings' wel waarderen dus ik dacht laten we daar ook maar eens naar gaan kijken. Ik zat helemaal comfi in mijn stoel, in het midden van het gezelschap - helemaal toppie! Beetje teleurstellend was dan wel weer dat de film een open einde had en dat het dus weer wachten en wachten word op een uiteindelijke afsluiting van de volgende serie films.

Gedurende deze weken, werd ik verrast door mijn moeder die me liet weten dat ze met mijn verjaardag graag naar Stockholm wilde komen. Aan het einde van de middag op 19 december was het dan zo ver.. ik stond voor de laatste keer op het perron van de Arlanda Express om mijn mumsje op te halen.
Deze keer bleef ze bij mij in Lappis, wat weer mogelijk was doordat ik spullen mocht lenen van Jonas en Marcus (Thanks Guys!! ^^).
Ik had de boodschappen gedaan en we hebben samen gekookt.. maar ja.. toen kwam mams de keuken in... "Gaan we hier op koken..?" .. uuuuh JAAAA xD. Mijn moeder refereerde naar een (ooit wit, toen bruin) fornuis en een rommelig aanrecht. Uiteindelijk vond ik mijn argument "zolang het niet aan de binnekant van de pan komt is het goed" toch wel redelijk overtuigend ^^ - ik was immers al gewend aan de ontzettende zooi die mijn ganggenoten 'opgeruimd' noemde.
Uit die vieze gaarkeuken kwam gelukkig wel een lekker maaltje en als vanouds zaten mam en ik onder het genot van een fridrankje en good foowd(!) naar een filmpje te kijken. 
Met niet al te veel aandacht voor de tijd was het al gauw op 12uur aan het aangaan.. het was dus bijna 20 December.. c.q. de dag dat ik elk jaar weer een jaartje ouder word. Om 12 uur kreeg ik dan ook een heel erg enthousiast berichtje van broerlief Mark en een heel lief berichtje van mijn Paps - die het stiekem toch wel jammer vond dat hij er niet kon zijn ;')!
Op mijn verjaardagsochtend werd ik heel rustig wakker gemaakt door mijn moeder die me natuurlijk ook graag wilde feliciteren. Terwijl ik mijn eerste mini cadeautje uitpakte en ik even niet wist waar ik met het lintje heen moest .. en toen besloot deze op mijn voorhoofd te plakken - maakte mijn mams een heel erg charmante ochtend (lees: ben net wakker) foto van mij met een kerstboompje op mijn voorhoofd.... AHUM! Dus mam.. deze foto is strict confidential!!! en laat ik hem niet voorbij zien komen op mijn 25ste, 30ste of bruiloft!
Verder hebben we mijn verjaardag leuk doorgebracht door lekker te gaan shoppen in Stockholm centrum, uit eten te gaan en nog eens naar de bios te gaan! Al met al toch een leuke dag ervan gemaakt!!

Op vrijdag 21 december was het min of meer tijd voor mijn 'afscheids/verjaardags' feestje. We hebben gezellig samen gegeten, waarvan een grappig moment toch wel was dat Jonas spruitjes had verward met brocoli en er vol van onder de indruk was dat ik van spruiten hield... Ik moest dan ook wel weer even lachen toen hij trots met zijn gekookte spruiten aan kwam lopen en ik zag dat kont en al er nog aan zat. Terwijl ik dus mijn spruit begon schoon te maken (die overigens wel goed gekookt was) maakte zijn broer er natuurlijk weer een opmerking over dat hij het fout had gedaan.. waarop hij trots zei; "it didnt say that in the instructions on the packaging" .. gevolgd door een luid LOL van 3 mensen.. ^^. Omdat ik net jarig was geweest hadden ze cadeautjes voor me gehaald en er was zelfs ook een kerstcadeautje bij! Ik kreeg een T-Shirt met 'Sverige'  er op, traditioneel blauw met geel, en ik heb dat heel trots de rest van de avond gewoon over mijn (redelijk nette) cocktailjurk gedragen - heel erg charmant.. Daarnaast kreeg ik een boek 'the Hobbit' , omdat ik tijdens het bioscoop uitje eerder had laten vallen dat ik geen flauw idee had waar t over moest gaan. Oftewel: vanaf toen hoorde ik dat wel te weten.. het uiteindelijke resultaat is iets anders.. want ik heb er nog niet in kunnen lezen :P. Ik had natuurlijk ook een afscheids/kerst cadeau voor ze bij elkaar geschraapt, wat uiteindelijk een WWF zeehondje was, een foto en een persoonlijke brief.
Al met al was het een hele geslaagde en gezellige avond!

De overige dagen van ons verblijf in Zweden hebben mam en ik ons druk beziggehouden met inpakken van alles wat mee naar huis moest.
Ik zal het ook maar hier zeggen: I never knew I had this much sh*t.....
Uiteindelijke resultaat: 4 koffers volledig tegen de limiet aan volgepropt.

Op de dag van mijn vertrek realiseerde ik me nog niet echt dat het echt over was. Pas toen de avond viel en het langzaam tijd zou worden dat we werden opgehaald en weggebracht begon ik het te merken.. Ik voelde me letterlijk ziek.. mijn maag lag in een knoop en terwijl ik voor de laatste keer uit mijn raam naar buiten keek, flitste 4 maanden voor mijn ogen langs. Al het goede en ook de slechtere gebeurtenissen. Lang had ik niet de tijd voor deze gedachtes, niet lang erna ging mijn telefoon af en moest ik de deur gaan open maken voor Marcus en Jonas, die ons naar het vliegveld zouden brengen. Met de volvo volgepropt gingen we samen naar Arlanda, waar we nog even een rondje van de zaak kregen door een communicatie fout tussen de broers. Toen was het tijd voor een afscheid, waar mij vol overtuiging werd gezegd: "We will not say goodbye, because it is not the last time we will see you". Zonder tranen en met een goed gevoel heb ik toch, voor nu, afscheid genomen van extreem bijzondere mensen. Gelukkig voor mij stonden mijn gedachten al gauw gericht op de vlucht die mij naar Amsterdam zou brengen, die me naar huis zou brengen.

Op schiphol stonden mijn vader, broer, vriend en opa op me te wachten en natuurlijk was ik weer blij om ze te zien!

De daarop volgende dagen waren eigenlijk een hele grote drukke waas van gebeurtenissen, mede omdat het kerstmis was. Ik ben vanaf mijn terugkomst tot na nieuw jaar alleen maar bezig geweest met heen en weer reizen tussen mensen en natuurlijk ook de leuke trip naar Disney!
Ik heb niet stil gezeten en ben druk bezig geweest met een nieuwe kamer te vinden en dat ging boven verwachting snel. Ik heb nu een nieuwe kamer met alleen maar pluspunten ten opzichte van de vorige en woon weer in Tilburg.
School is inmiddels ook hier alweer begonnen wat dus betekend een periode vol met Business Ethics, Business Law, Innovation and Technology Management, Accounting, Statistics en een Marketing thesis. Alle documenten m.b.t. mijn exhange zijn ingeleverd en het is nu alleen nog wachten tot ze verwerkt worden en dan is het echt over. Nog steeds gaat er geen dag voorbij waarop ik niet denk aan Zweden.

Het laatste stukje van mijn blog, doe ik deze keer in het engels zodat de twee die er eigenlijk om hadden gevraagd het alsnog ook kunnen lezen..

So here it finally is, the last blog I will write about my time in Sweden. Of course, the main story is again in Dutch and I wish you a lot of luck with trying to make sense of what it actually says. The most important part of the blog is down here and written in English so you can actually understand. All documents that concerned my time in Sweden have been handed in and it just a matter of time before it is really, also formally, over. Thing is, it is far from over in my head. Not a single day goes by, without me thinking back of the great time I had in Stockholm. It would not have been the same without you! All of you have a special place in my heart and mind. I know it will take some time before we will meet again, but although I am very busy now with trying to graduate - I will never forget about you. Thanks again, for everything. You are always present in my home, a calender at my parents place, pictures on my wall, a shirt so that everyone else can see - that I am definetely proud of knowing you, just as you got to know me. You are the biggest gift exchange has given and I wish that it hadn't gone by so fast.

Out of pure gratitude and respect, I raise you banner high - so that I will always remember every part, of you and I :)