Waardoor komt het? Nou.. omdat ik simpelweg echt heel erg druk ben geweest. Toen ik de vorige keer zei dat mijn leraar het een intensief vak noemde, was dat zeker geen grapje. Ik heb nog nooit zo hard moeten rennen om alles te kunnen laten rijmen en alles te doen wat er van me gevraagd werd. Mijn sneaker zolen hebben de afgelopen weken echt in de fik gestaan... Ondanks dat heb ik het wel allemaal netjes voor elkaar gekregen, ik heb twee individuele opdrachten afgerond met scores van 97,5 en 98,5 van een maximum van 100. Ik ben letterlijk: springend, schreeuwend en juichend door mijn kamer gegaan toen ik die punten terug kreeg - alsof mijn sneakers nog niet genoeg hadden geleden.
Verder zijn we in groepswerk druk bezig geweest met onze "seminars" in Nederland zijn dat werkcolleges. & hebben we als laatste moeten debatteren. Ik heb de afgelopen 4 weken samengewerkt met een Chinees/Zweedse Dame (ik zeg dame omdat ze ook al moeder is en ik bijna 2x in haar pas in leeftijd), een Amerikaan die in Canada woont en een Zweedse vader heeft en sinds kort twee nationaliteiten heeft - ook al straalt het Amerikaanse er dik vanaf - een Zweedse jongeman, een Bulgaar die in Denemarken studeert en dan.. jup.. ik. Weer eens een hele andere opstelling van een groep, soms heel erg leuk en op andere momenten ook wel eens irritant. Na een nog al hectische voorbereiding op het debat, was ik als de dood om een van de sprekers te zijn. Uiteindelijk bleek de andere groep niet zo heel erg voorbereid te zijn en was dat nieuws natuurlijk een pak van mijn hart. Ik heb dan ook toen het mijn beurt was om te spreken (mijn taak was binnen 2 minuten verzinnen hoe ik de tegenstanders argumenten helemaal ging vermorzelen), al mijn moed bij elkaar geraapt en zo formeel mogelijk en netjes mogelijk de andere groep de grond in geboord. Dit was nog best moeilijk want hun eerste spreker, sprak op zo'n manier dat ik na zijn 10 minuten eigenlijk geen flauw idee had van wat hij nou eigenlijk als argumenten had aangevoerd. Uiteindelijke oordeelde de juryleden in ons voordeel en hadden wij het debat gewonnen, er werd toen ook een beste spreker uitgekozen en tot mijn grote verrassing - werd ik uitgekozen - ik had volgens de juryleden de meeste "power". Aan de titel "best speaker" zat ook een cadeautje verbonden :)
En het is.. een handgemaakt/geblazen waxinelicht houdertje genaamd "hurricane". Als je het niet verwacht, zijn zelfs de kleinste en simpelste cadeautjes leuk! (met bijbehorende SU tas op de achtergrond)
Ik heb inmiddels vandaag het examen gemaakt van dit vak en heb er over het algemeen een goed gevoel over.
In de tussentijd heb ik ook het resultaat van mijn eerste vak terug gekregen, zoals sommige misschien wel op Facebook zullen hebben gezien. Fashion Marketing heb ik tot een goed eind gebracht met het punt "B" wat in Nederlandse termen een 9 is. Ook toen was het tijd voor een dansje rond mijn kamer...
In mijn vrije tijd gedurende dit drukke schema heb ik me gestort op iets anders dan tekenen. Ik heb mijn beentjes omhoog gegooid en lekker met mijn familie'tje hier film gekeken.
Die avond stond zoals jullie kunnen
zien Step Up op het programma, heel erg cosy zo tussen al mijn fluffy
aandenkens aan thuis. Sommige mensen zullen zich nu wel af vragen: "Wat
heeft zij in hemelsnaam met WWF Zeehonden knuffels" Nou ik zal daar even
kort uitleg over geven. Ik spaar WWF knuffels, omdat het mijn eigen
manier is van een goed doel steunen waar ik wel in geloof. Ik ben super
trots op de mooie natuur die onze aarde heeft en wil het daarom ook
behouden. Ik ben helemaal verliefd geworden op zeehonden een aantal jaar
terug toen ik de zeehond, genaamd Smuts (helemaal links op het bureau)
heb gekocht tijdens een van de eerste uitjes met mijn geliefde ;) Die
destijds een hekel had aan het beestje omdat hij me net het kleine
zeehondje in het midden had gegeven en ik nu nog minder knuffeltijd aan
hem zou besteden. Zo ben ik verder gaan verzamelen en was ik er 100% aan
toegewijd om ze allemaal te verzamelen. Uiteindelijk hebben ze allemaal
een speciale betekenis voor me gekregen, de witte zeehond rechts heb ik
van mijn lief gekregen vlak voordat ik vertrok zodat ik ook een beetje
van hem bij me zou dragen. De allergrootste witte zeehond (rechts) heb
ik van mijn grote broer gekregen toen hij hoorde dat ik echt definitief
mijn punten had behaald om naar Zweden te mogen - "zodat ik ook nog eens
aan hem dacht als ik daar alleen zou zitten". Toen mijn ouders mij in
juli naar Stockholm brachten ben ik tijdens een van onze bezoeken aan
Skansen verliefd geworden op de mega grote gevlekte zeehond (links) die
daar ontzettend duur was en ik dus heel snel uit mijn hoofd heb getracht
te zetten. Echter toen ik geslaagd was voor mijn cursus zweeds en het
tijd werd om te verhuizen en paps en mams kwamen helpen, sprong er een
gevlekte zeehond uit een koffer die openging en natuurlijk was ik mega
blij. Zo hebben al mijn fluffy vriendjes een betekenis en zijn ze mijn
maatjes die me troosten als ik het even niet meer zie zitten - ik
knuffel elke avond via mijn zeehonden met Davy, Richard, Pappa en Mamma.
Zodat ik rustig kan gaan slapen en even niet meer alleen ben.....
Verder heb ik mijn eigen persoonlijke "Walls of Fame" gecreëerd.
Verder heb ik mijn eigen persoonlijke "Walls of Fame" gecreëerd.
De hele familie, lekker dichtbij op en boven mijn nachtkastje :) |
& nog een aantal foto's boven mijn bureau om altijd even naar te kunnen kijken als ik aan het werk ben! en ook deze foto krijg ik weer niet omgedraaid.. maar ja dan maar sideways kijken! |
Ik heb nu na een lange intensieve periode eindelijk weer wat tijd voor mezelf, de komende dagen gaan we het groeps project afronden wat een filmpje gaat worden. Als het af is en een beetje wat voorstelt.. zal ik het laten zien.
Aanstaande maandag begint mijn school weer omdat ik (langzaam) ga beginnen aan mijn Service Marketing (master) vak en de woensdag erna volgt mijn eerste les Business to Business, Sales, Marketing and Account Management. Weer het volgende boek om mijn neus maar weer eens diep in te gaan steken.
Verder vertelt mijn maag mij net dat het echt tijd is om eens een lekker avondeten voor mezelf te gaan klaar maken ;) en wie ben ik om dat te weigeren! Vanavond is het verwen tijd, oftewel tijd voor bloemkool, aardappelkroketten, varkenshaas en een geïmproviseerd roomsausje. ik zeg: YUM!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten