Leren, Eten, Wassen en... De Lamp..

Hallo lieve lezers! Weer een kort berichtje vanuit Zweden. 
Zoals ik de laatste keer al in mijn conclusie schreef heb ik de afgelopen week niet veel meer gedaan dan geleerd, de nodige dingen gedaan zoals eten en wassen - daarnaast heb ik in mijn conclusie ook iets laten vallen over een essentiële lamp in mijn kamer die na de werkzaamheden ontbrak... daar zit nog al een verhaal aan vast... dus.. om daar maar eens.. mee te beginnen.....

Dit is em dan.. de lamp

Deze mooie lieftallige lamp - met bloemmetjes print die je zit als ie aan staat (heel leuk vond ik zelf) - heeft mij nogal een aantal uren aan.... hmm.. hoe zal ik het zeggen.. werk/irritatie/reistijd/ruwe handen en met name een hele hoop "achteruit bidden" gekost.
Nadat ik me realiseerde dat er niet vanzelf een nieuwe lamp ging komen en geen lamp ook geen optie was, heb ik mezelf verkast naar de IKEA ten zuiden van Stockholm. Dit heeft me meer dan een uur gekost omdat ik mij op nogal onbekend terrein bevond en daarom een bus miste. Om te beginnen... vond ik dat al niet fijn, want het was verschrikkelijk koud buiten met een stug windje...
Eindelijk mijn weg gevonden naar IKEA, liep ik daar vol goede moed naar binnen met in mijn hoofd "Ik wil een geaarde aansluiten en een hangende lamp en als ik het niet vind dat vraag ik het wel even". Na even te hebben rond gedwaald op de lampen afdeling van IKEA, realiserend dat hun verkoop tactiek weer had gewerkt - want ik had ondertussen alweer een comfi kussentje voor in mijn stoel te pakken, een bakplaat met opstaand randje waar ik al een tijdje naar opzoek was in mijn winkeltas - vond ik een hele hoop lampen: te duur, te ingewikkeld om op te hangen, te onpraktisch, stofnesten of gewoon lelijk. Uiteindelijk spotte ik dan een leuke kap en ik dacht waarom hang ik die niet gewoon op?! Toen ik daar dan eenmaal een tijdje stond te zoeken naar waar die doos van de lamp nou zou zijn... realiseerde ik me [tijdens het lezen van de zweedse etiketjes) dat deze lamp een zeer waardig IKEA bouwpakketje was. Dus opdracht 1: Zoek de kap, zoek je fitting met draad, zoek de passende bolletjes en zoek het geaarde koppelstuk. Heel trots had ik alles bij elkaar gesprokkeld en toen zag ik dat er uit mijn lampfitting "Hemma" twee draadjes kwamen en uit mijn geaarde koppelstukje drie draadjes... deze woorden gingen door mijn hoofd:  "Ohw... Shit..."
Niet getreurd je pakt gewoon je telefoon en belt leuk naar je Mams!
 
Ik: Mams!! is Richard in de buurt bij je thuis?
Mam: Nee ik ben aan het werk op de zaak.
Ik: ohw.. das minder, is Paps dan bij je?!
Mam: Nee die is in Duitsland...
Ik: Ohw... dan bel ik Richard wel even denk ik... of.. heb jij verstand van elektrische draadjes??
Mam: Uuh... bel je broer maar...

*Belt het volgende telefoon nummer* 

Richard: Hey zus!
Ik: Hii!! Ik heb een klein probleempje, heb jij verstand van draadjes in lampen?
Richard: uuuh, hangt er vanaf maar shoot
Ik: Nou ik heb hier twee draadjes en daar drie draadjes en.. gaat dat werken als ik dat inplug met dat derde draadje nergens aan?
Richard: Hmm ja denk het wel, maar de meeste lampen zijn niet geaard.
Ik: Ja maar mijn aansluiting is wel geaard, maar dat werkt dus wel? Dus ik maak dat gewoon aan elkaar?
- dit gesprek ging nog wel even door uiteindelijk heeft mijn lieve grote broer op de Zweedse IKEA site de onderdelen die ik had zitten te bekijken en mij gezegd dat dit wel zou moeten werken en dat als ik problemen had hij later wel op skype zou komen om me te helpen - 

Dus! toen maar weer de reis naar huis gemaakt, ik was toen ik thuis kwam behoorlijk geïrriteerd, moe en ziek gereden door Zweedse buschauffeurs, metrobestuurders en op mijn tenen getrapt (letterlijk en figuurlijk) door voorkruipende Spaanse grieten. Eenmaal thuis aangekomen kon mijn technische avontuur dan beginnen, kundig alle draadjes naar broers instructies aan elkaar gemaakt en toen op een stoel gaan staan om de constructie op te hangen en te testen.. Tot mijn grote.. eehm verbazing en ook tja.. irritatie.. hing mijn lamp met de huidige lengte van de kabel niet mooi aan mijn plafond maar lag mijn lamp gewoon plat op de vloer.. - niet zo handig als een hangende lamp de bedoeling is...
Hmm.. toch maar even pappa bellen

Pap: Hey meissie!
Ik: Hi pap! Ben je thuis? *Tijs schreeuwt mijn oor zowat doof - das dus een ja*
Pap: Ja, wat is er?
Ik: Ja eh ik heb dus die lamp he,, maar kan ik de kabel daarvan gewoon oprollen als ik teveel heb?
Pap: Lamp? welke lamp? - ik was even vergeten dat mijn vader die middag natuurlijk het verhaal niet had meegekregen omdat hij bij onze oosterburen was.. dus ik het verhaal even uit gelegd - Ok,, maar hoelang wil je hem oprollen dan?
Ik: Nou ja eeh ik moet vanaf plat op de grond naar zodat ik mijn hoofd er niet aan stoot.
Pap: Nou das wel heel ver, dan moet je de kabel inkorten

Die laatste zin van mijn vader leidde tot een hele discussie via de telefoon, uiteindelijk startte Richard skype op en gingen we daar vrolijk verder. Inkorten aan de kant van de kroonsteen (met klik systeem, dit is een belangrijk detail) werd besproken, aan de kant van de fitting - waar ik mijn handen rood en kapot op heb gewerkt om er proberen beweging in te krijgen...
Uiteindelijk zei mijn oh zo technische vader: haal hem los aan de kant van de kroonsteen en kort hem daar in. Waarop ik vroeg hoeveel heb ik nodig dan? En hij antwoord ongeveer een halve meter kabel (ook dit! moeten jullie even onthouden).
Toen ben ik onder de intensieve begeleiding van mijn broer een kabel beginnen te strippen met een schaar (geen aanrader). Toen ik daar heel geconcentreerd mee bezig was, belde mijn lieftallige vriendje ook via skype en liet ik alles uit mijn handen vallen om hem weg te duwen en een berichtje te typen dat ik al in gesprek was m.b.t. mijn nieuwe lamp. Ik pakte mijn werk weer op en keek naar het uiteinde van de kabel en dacht: hmm ik was hier toch net al in aant snijden.. achja maar verder gaan. Toen ik EINDELIJK!!!!! de kabel en de twee mini kabeltjes had gestript, kwam ik erachter dat ik dat had gedaan met het eind van de kabel wat ik eraf had geknipt en op mijn schoot had laten liggen.. al snel vond ik het goede eind waar ik dus dat begin aan had gemaakt wat ik niet terug vond na het beantwoorden van skype.. Goed.. het strippen van dat eind ging toen wel een stuk sneller - oefening baart kunst.
Toen kon ik beginnen met het vastmaken van de kabeltjes in de kroonsteen (met kliksysteem) en dat wilde maar niet lukken,, het bruine kabeltje kwam maar steeds los en ik snapte niet waarom want de blauwe bleef wel zitten. Dus toen dacht ik terug aan de discussie over skype en dacht ik echt: FUUUUUUUCK had pa toch gelijk over die hulsjes die in dit kroonsteentje horen en heb ik nu mijn lamp verkloot DAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAH!
Maar omdat ik te koppig was om het meteen op te geven haalde ik de kabeltjes eruit en toen viel me ineens iets op.. het bruine kabeltje en koper gedeelte was korter dan het blauwe.. Ahaaaa ... dus ben ik opnieuw gaan strippen omdat mij ook opviel dat de hulst van de blauwe kabel kapot was aan het gaan en er koper zichtbaar werd en mijn leken inzicht mij zei dat dit niet goed was. En.. TADAAAAAAAA de kabeltjes bleven nu wel in het kroonsteentje met kliksysteem zitten!! 
Dus ik klom vol vertrouwen op mijn stoel en begon met het ophangen van mijn ingekorte kabel. Het soort beker vormige dingetje dat tegen het plafond aanzit en het kroonsteentje en kabel verbergt was mijn volgende hindernis.. Dat ding bleef maar naar beneden zakken.. ZUCHT!! Totdat ik opeens zo helder werk om de kabel er helemaal door strak te trekken en ik dacht YES - I AM INVINCIBLE! Dus ik ging vrolijk verder met nu het monteren van mij kap aan mijn fitting - voordat ik dat deed heb ik trouwens wel gecheckt of de lamp het ook echt deed, zo slim was ik dan wel weer - kap er aan geschroeft, ik laat hem los eeeeeeeeeeeeen... toen hing die zo horizontaal als de kabel toe liet..... Ik dacht echt WAT NU WEER OH MY F*ING GOD... ik inmiddels zichtbaar via de webcam bij Dave thuis was duidelijk helemaal klaar om door de grond te zakken terwijl mijn lieve vriendje smakelijk zat te lachen aan de andere kant van de lijn (heel erg steunend..) In zijn gelach was hij natuurlijk niet in staat om mij enig bruikbaar commentaar te geven over hoe dit nou kon, zijn conclusie was: je hebt gewoon een mismaakte rare lampenkap gekocht - en bedankt!.
Uiteindelijk heb ik nog maar eens een blik op dat oh zo duidelijke kleine boekje geworpen wat IKEA bij de kap leverde en toen viel mijn oog op een fotootje dat illustreerde dat het systeem binnen in de lampenkap voor zowel staande als hangende lampen geschikt was.. Het kwartje/dubbeltje was gevallen - ik ga dat systeem omdraaien !!! En jawel hoor de lampenkap hing recht. Ik kwam vol trots van mijn stoel af ik was klaar om te zeggen: Kijk dave!!! Ik heb het opgelost!!! En toen liep ik met mijn hoofd regelrecht tegen de lamp aan.. letterlijk en niet zo'n beetje.. mijn hele hoofd kon gewoon in de die kap op de hoogte waar die op dat moment hing.

De gedachte in mijn hoofd: "Een halve meter he pa... een halve meter moet het doen.. jaja .. jullie met jullie mannelijk inzicht een halve meter... FUCK een halve meter...
Ik plofte moedeloos in mijn stoel en hoorde het wederom smakelijk gelach van mijn trouwe partner aan.. Uiteindelijk heb ik die avond de hele constructie weer uit elkaar gehaald omdat ik wist dat het anders nooit wat zou worden. De draadjes die eerst niet IN het kliksysteem wilden, wilden er toen natuurlijk weer niet makkelijk UIT. Maar uiteindelijk - zoals jullie kunnen zien - hing de lamp en werkte zij (Renate heet de kap) ook nog!
Om dan toch nog een complimentje te mogen ontvangen van mijn lieve vriend: heb je goed gedaan schat, ik was allang klaar met die lamp geweest. En de geruststellende woorden: de enige lamp die ik ooit heb opgehangen is naar beneden komen zetten en in duizend stukjes gebroken dus eeh.. ja..
Waarop ik het lamp verhaal afrondde met: Ik weet wie er bij ons in huis de lampen in ieder geval niet op hangt.........

Als mijn avontuur met de lamp nog niet genoeg was voor deze week, kwam ik in de wasruimte van Lappis weer een wasmachine tegen die het concept van 1 minuut weer heel erg ruim zag maar uiteindelijk wel zelf ermee stopte en had ik last van niet functionerende drogers en dienstweigerende wasknijpers.
Als je dacht dat een IKEA wasrekje vol kon zijn (wat ik de vorige keer al dacht), geloof dan dit: ze kunnen altijd voller!!

Na ook hier ruim 15 minuten mee te hebben gevochten, vallende broeken, brekende knijpers die in mijn handen sneetjes hebben aagebracht en ga zo maar door. Realiseerde ik me een ding: had ik nou maar mams en mijn eigen instinctieve gevoel doorgevoerd.. dat staande wasrekje was wel groter.. maar toch beter... Na mijn leed te hebben gedeeld met mijn moeder moest ik het maar doen met de troostende woorden: Roeien met de riemen die je hebt!

Uiteindelijk heb ik die dag besloten mezelf te trakteren op een lekker avond eten.. en ik heb er dan ook met volle teugen van genoten. Zag er best lekker uit, voor een studenten maaltje en dat vond de andere student ook die in de keuken nog net niet stond te watertanden toen ik met mijn walmende eten langs liep. 

Verder heb ik te melden dat ik goed op schema lig met het leren/lezen voor mijn examen. Nog een hoofdstuk te gaan en dan heb ik alles doorgenomen :)! Vandaag is onze eind groepsopdracht goedgekeurd heb ik weer een veer extra in mijn koninklijke R**t gestoken gekregen omdat de docent wederom erg te spreken was over het stuk dat me,myself and I had geschreven. &en daarnaast vond hij mijn enthousiaste presentatie van onze kritiek op een ander team ook heel erg leuk en goed. Kortom; ik heb weer punten gescoord. 

Ik hoop dat jullie net zo hard kunnen lachen om mijn ervaringen dan ik (achteraf gezien) wel kan. Op dat moment was ik alles behalve te genieten en hebben een hele hoop lichaamsdelen en mogelijke goden het mogen ontgelden. 
De dagen worden korter in Zweden en het daglicht word zeldzamer, straks mag ik het doen met een klein 5 uurtjes licht per dag en met slecht weer word het misschien wel nooit echt licht.. Als ik aan die tijd denk, ben ik oh zo blij dat ik al die moeite heb gedaan om een nieuwe lamp op te hangen. Zonlicht is schaars hier en de Zweden aanbidden het als het even kan en mag. Ik ben na al die moeite, heel erg trots op mijn eigen persoonlijke zonnetje aan het plafond! 

The Promised Update!

Dus zoals beloofd, eindelijk weer een blogupdate. Studentenleven is niet zo interessant dat je er nou werkelijk elke dag over kan bloggen - voor degene die zich dat afvroegen. Tenzij je heel erg geïnteresseerd ben in wat ik eet, hoe laat ik op sta en hoe ik mijn dag om krijg is er weinig interessants te melden op dagelijkse basis. 

Ik heb een aantal dingen op mijn planning staan waar ik over ga vertellen, het zijn zo'n beetje de high-lights van de afgelopen tijd en ook gewoon wat algemene dingen die ik wel met jullie wil delen. 

School

Om maar te beginnen met de algemene dingen en natuurlijk het onderwerp waar eigenlijk dit hele feest om gaat: school. 
Hoe ziet mijn studentenleven er nu op dit moment uit in Stockholm. 
Om precies te zijn, ga ik niet vaker dan 3x per week naar school om lessen te volgen. Deze lessen duren tot nu toe niet langer dan 2 uur aan een stuk. Dit in verhouding luie schema in vergelijking met thuis.. went heel snel :P! 
Ik vertrek ongeveer een half uur voor aanvang van lessen van huis en ga met de bus van Professorslingan naar Albano, de laatste term is dan de naam van de busstop bij de campus waar de business school ligt. Ik heb jullie al eerder foto's laten zien van de grote campus - waar ik overigens elke maandag avond naar toe ga voor mijn Zweedse lessen - dus ik dacht dan ook maar een fotootje wijden aan mijn eigen leslocatie!

Kräftriket

 Dit in het groen gelegen, relatief kleine deel van SU is dus mijn school! Zoals jullie zien ligt het (nu nog) aan het water, wat een mooi uitzicht geeft. Je kijkt overigens uit op weer een groot park.. Hagaparken als ik me niet vergis. Daar woont kroonprinses Victoria met haar familie in een "kasteel". 

Inmiddels ben ik al bijna aan het einde van mij eerste les periode en dus ook mijn eerste vak. Aan de colleges van FAM heb ik niet zo heel veel gehad, het merendeel doe ik dus zelf d.m.v. het boek lezen - wat een heel erg... vermoeiend werkje kan zijn. Gedurende dit vak hebben we ook 4 seminars gehad - dit is gelijk aan een werkcollege in Tilburg - en daarvoor maakte we min of meer alleen maar groepsopdrachten. Elke groep koos een bedrijf, dat natuurlijk in de Fashion Industry moest zitten en daarover werden de verschillende opdrachten gemaakt. Om te beginnen met een Situation Analysis - wat eigenlijk niet meer is dan een schets van de situatie waar het bedrijf zich in bevind, hoe gaan zaken, hoe zit het met de competitie, zijn er problemen etc. Dit laatste was het meest belangrijke, deze analysis moest namelijk gevolgd worden door een Strategic Marketing Plan, oftewel hoe gaan we de sores waar ze in zitten, oplossen. Mijn groep bestaat uit 5 mensen - 2 Finse, 1 IJslandse, 1 fransoos & ik - samenwerking voorloopt nog altijd voorspoedig. We zitten elkaar niet in de weg, hebben geen onnodige meetings en zijn kritisch op elkaar werk. Na lang wikken en wegen werd het bedrijf waarmee wij aan de slag zijn gegaan: American Apparel. Ik had geen flauw idee wie/wat dit was, maar daar ben ik langzamerhand wel achter gekomen... In kort, het is een Amerikaans bedrijf, bevind zich in LA en kampt op dit moment met verliezen. Dit komt groot en deels door hun winkels en daar hebben wij wat op verzonnen! We gaan ze pimpen! :P Hun winkels zijn namelijk heel erg.. saai en niet klant vriendelijk ingericht blijkt uit onderzoek - dus daar gaan we wat aan doen! Verder gaan we proberen ze uit de rode cijfers te halen door hier en daar wat kostenbesparingen te doen maar vooral van veel potentiële mogelijkheden gebruik  te maken - zoals het openen van een mobiele webstore (waarmee op het moment word getest in Japan) en samen werken met beroemde mensen/ontwerpers om een extra modelijn te creëren die meer seizoens-gericht is, op hippe hedendaagse trends - naast hun oh zo bekende heel erg .. en dan ook heel erg casual look. De docent zag ons plan wel zitten en a.s. vrijdag leveren we de definitieve versie daarvan in. 

Verder heb ik deze week voor Zweeds mijn eerste schrijfopdracht van circa 200 woorden ingeleverd. En ben ik er inmiddels achter dat ik qua grammatica helemaal bij ben op dit niveau, ik heb alleen gewoon wat meer woordenschat nodig!! Voor de geïnteresseerde:

För två månader sedan,studerade jag svenska på ´Hestia Institute of Language´. Det var mycket bra! Jag bodde i Tyersö med två kompisar och deras hund. Vi åkte genom Stockholm och såg många saker, till exempel såg vi Stadshuset, Gamla Stan, Globen, Vasamuseet och Skansen. Den 26:e augusti flyttade jag till Lappis. Där bor jag i ett studentrum och delar kök med elva andra studenter. Nu studerar jag ´internationell affärsadministration´ på Stockholms Universitet. Jag tar kurser i marknadsföring eftersom jag skulle vilja ta en master i marknadsföring. Mina lektioner är på campus Kräftriket och jag åker dit tre gånger i veckan. Jag har färre lektioner här än hemma i Holland, så jag studerar mycket själv. Jag arbetar inte eftersom min svenska är dålig och man måste kunna prata svenska för att arbeta här. På fritiden studerar jag hemma och när jag har tid läser jag gärna. En av mina favoritförfattare är Christopher Paolini. Han skriver fantasy. Mina hobbies är dans och att spela datorspel. På kvällen pratar jag med min pojkvän på ´skype´ och chattar med min mamma. När mina kompisar har tid, träffar jag dem. Vi äter tillsammans och tittar på våra favoritfilmer.

Het is een beetje dubbel met wat ik eerder voor de EILC heb moeten doen, maar ik kan er niks aan doen dat ze ons weer een zelfde opdracht geven!! :P

Verder heb ik een van de opmerkingen tijdens de algemene introductie maar eens van dichterbij bekeken en ik denk dat ik het er wel mee eens ben. 
Het metro station van onze universiteit is een van de mooiste metro stations in Stockholm. Ze hebben het ondergrondse deel, blijkbaar ooit aan een stel kunstenaars overgegeven en dat heeft tot het volgende geleid. 

Voor zover ik heb kunnen ontcijferen staat er van elke discipline wel iets wetenschappelijks op de muren. Verder kunnen jullie zien dat het eigenlijk een grote massieve rots is waaruit het is uitgegraven en iedere keer als ik de metro in ga sta ik nog altijd te kijken van deze massieve stenen constructies. 
Aan de zijkanten achter het spoot staan de muren vol met letters, alsof het een kruiswoord puzzel is en er staan woorden in gerelateerd aan de universiteit, ik heb tot nu toe 'wetenschap, sociologie, respect, geografie en cultuur' ontdekt als ik stond te wachten op de volgende metro.  

Zeilen - Zondag 23 September

Afgelopen zondag, ging de wekker dan heel vroeg voor me. Ik had me opgegeven voor de ochtendgroep 'zeilen' van het buddy program. We zouden vertrekken van een kade op Riddarholmen, waar ik nogal van stond te kijken.. Ik had daar namelijk nog nooit een boot zien vertrekken. 
Tegen 08.45 begonnen er meer mensen op de afgesproken plek bij elkaar te druppelen en eigenlijk vroegen we ons allemaal maar 1 ding af: "Waar is boot?" gevolgd door "Heb jij gezien of ze de locatie last minute hebben veranderd?".
Uiteindelijk kwam er gelukkig een meisje dat deel was van de bemanning die ons vertelde dat de boot haar thuishaven om 08:00 had verlaten en dus onderweg was. Vlak voor 9 uur, zei dat zelfde meisje: "Ah! Daar is ze" - wijzend naar een klein zwart puntje onder de brug in de verte. Je zag bijna bij iedereen op het gezicht staan geschreven "hm ziet er klein uit". Maar deste meer tijd verstreek deste groter dat zwarte puntje werd, van puntje naar vlekje naar dikke stip en uiteindelijk naar een eigenlijk best wel.. grote zeilboot. 

Constantia van een afstandje - maar ze kwam alsnog niet helemaal op de foto.

Dus daar was ze dan, een 104 jaar oude zeilboot genaamd Constantia. Deze boot, had echt haar charmes...! Waarom steeds vrouwelijk - nou.. zo noemde de hele bemanning deze boot? Haar, ze, zij noem 't maar op. Maar goed.. Jarenlang heeft deze boot gediend als handelsschip op de Baltische Zee en vervoerde vrijwel alles wat op haar pad kwam of wat er werd verlangd van haar. In de jaren 90 heeft de opa van een van de huidige bemanningsleden deze boot opgekocht en sindsdien onderhouden. Nu word ze gebruikt als trainingsboot voor jonge mensen die graag willen leren zeilen. Eenmaal aan boort duurde het niet lang voordat we aan het werk werden gezet. Zodra de boot ver genoeg van de kade af was, moesten de zeilen worden gehesen - door ons. De eerste keer heb ik het touw gespannen moeten houden, wat opzich wel een zwaar werkje is maar mij reuze meeviel tegenover wat ik erna heb gedaan. Namelijk in mij eentje een van de boegzeilen omhoog gehesen. Ik had echt even een "Ahoy Matey - Hoist the Sails you bunch of searats" momentje.. Pirates of the Caribean all over again :P De bemanning zag er over het algemeen niet uit als doorgewinterde zeilers, behalve de kapitein van het schip - Deze oude man was echt de invulling van het stereotype zeiler dat ik in mijn hoofd had zitten. 
We hebben daarna zeker 3 uur gezeild landinwaarts over een van de grootste meren van Zweden. Ook hier zijn een hele hoop eilandjes en het is een mooi gezicht, met mooi weer was het nog beter geweest! Het was namelijk best koud op het water.... Uiteindelijk werden we voor het aanmeren weer aan het werk gezet om de zeilen naar beneden te halen en weer vast te maken. We hebben trouwens ook een "1,2,3 BUKKEN!!" momentje gehad toen de zeilen moesten omslaan om de boot om te draaien. Geloof me - door zo'n massief houten balk, wil je echt niet geraakt worden. Dus, dan maar een aantal foto's om de reis te illustreren!

Zicht op Stockholm, richting het centraal station

Stadshuis kan niet missen natuurlijk

Aan boord - van achter naar voren gezien

Ja! Het was koud, is het te zien?

De achterkant van de boot - man in bruinige jas met zwarte mutsje en grijs haar met baard is de kapitein :P

Drottningholm Palace vanaf het water

Uitzicht 1

Uitzicht 2

En daar waren dan het stelletje mannen dat het boegzeil niet omhoog kregen.

 Dus, het was al met al een super mooie ochtend - ook al was het koud. Je zag heel veel groen, eilandjes en luxe zomerhuisjes. En voor de info, de twee voorste zeilen die je dus op de laatste foto ziet.. Heb ik - alleen - omhoog gehesen. (EN DAT IS ZWAAR!!!!)

Mist of Pandaria Launch Stockholm - Maandag 24 September

Voor de mensen die het alweer vergeten waren: ja ik ben nog altijd een fanatiek gamer en aanhanger van World of Warcraft een MMORPG die inmiddels als meer als 7 jaar oud is. [MMORPG = Massive Multiplayer Online Role Playing Game] Na de Burning Crusade, Wrath of the Lich King en Cataclysm - was het nu eindelijk tijd voor de 4e uitbreiding op het spel: Mists of Pandaria. In Stockholm vond een van de door Blizzard (maker van het spel) erkende openings events plaats waar ik samen met mijn Buddy naar toe ben geweest na mijn zweedse les. Vanaf ongeveer een uur of kwart voor 9 tot 12 uur 's nachts hebben we daar gestaan om uiteindelijk het spel te kunnen kopen! Ja.. voor sommige mensen mag dit misschien heel raar klinken en ik vind het niet gek dat je me voor gek verklaard. MAARRRR! Zoals ik al zei, ik ben al 7 jaar lang een loyale speler en ben nog nooit naar zoiets geweest. Toen ik las dat er een event in Stockholm werd gehouden dacht ik: "Dit is je kans". Dus ja! Ik ben ook voor de eerste keer in 7 jaar tot middernacht als een gek gaan staan wachten om een spelletje te kunnen kopen. Maar ik was wel op livestream internet uitzending over heel europa, heb mooie kostuums gezien, heb een aantal goodies gekregen en ben nog deelnemer in een lotterij voor meer goodies! Zoals al die gekken zeggen die elk jaar naar Pinkpop gaan: je moet gewoon gaan voor de sfeer die er hangt. En dat was hier ook zo, mensen staan zo te trappelen om dat spel te kunnen krijgen, om kans te maken op een goodiebag en ga zo maar door. Ze hadden allemaal dingen daar georganiseerd, interviews met ontwerpers en details over allemaal dingen van het spel, van mechanics tot art en muziek. 

De wachtij buiten, heel ver weg in de verte de ingang

We zijn er bijna!

De versiering en schermen in de wachtrij

De ingang!

Naar binnen aan t schuifelen om wat te kunnen zien

De winnares van de kostuum competitie! Ze was echt prachtig!! Een heel erg mooie versie van Ysera!

Check that imba chinese panda hood!

Mijn lotterij wristband!

Mijn hoed en shirt!

Shirt in close up!

De hoed van boven ^^

En daar issie dan - my precious - Collectors Edition

Mijn art book!! JEEEEEEEEEEEJ! tekenen :D!!

Verder had ik ook nog een Mega Bloks poppetje van de key panda in dit hele verhaal, maar die zit nog veilig in zijn doosje achter t plastic opgeborgen voor de reis terug naar huis! De beste graphics card van de wereld werd daar ook weggegeven door Nvidia. De dame in het kostuum had deze in haar treasure chest zitten omdat ze een van de eerste 10 in de wachtrij buiten was. Maar alsnog - dubbeldik verdiend, ze was echt super vet! Ik heb trouwens twee shirts weten te bemachtigen ^^!! Om af te sluiten een filmpje om een impressie te geven van de avond, dit was tijdens een soort trommel concert van een Chinese groep.

To conclude!

Verder werd ik deze ochtend weer vroeg uit m'n bed getrapt omdat er mensen aan de elektriciteit in mijn kamer gingen werken. Allemaal nieuwe stopcontacten, bedrading etc. Wat ik op zich allemaal wel leuk vond - het enige wat ik minder vond is dat met het nieuwe systeem de meest essentiële lamp in mijn kamer niet meer werkt, deze heeft namelijk een te oude aansluiting. Dus ik ben even lichtloos! Moet dus nog een nieuwe lamp regelen.  
Volgende week moet ik examen doen, dus mijn activiteiten voor de komende dagen is leren, leren en nog eens.. LEREN! 

 

Another week in Lappis

De laatste keer dat ik wat heb geblogd was vlak voor mijn eerste Zweedse les. 
Toen ik de eerste keer het niveau zag dat me was toegewezen op de lijst die was opgehangen, was ik een beetje teleurgesteld - ik had meer verwacht. Op die statement wil ik graag terug komen - ik wil niet hoger.... 
Afgelopen maandag kwam ik helemaal braindead thuis, omdat ik 2,5 uur alleen maar Zweeds had gehoord. Een les lang alleen maar Zweeds en een tempo waar een beginner "U" tegen kan zeggen. 
Waarom word er alleen maar Zweeds gesproken? 

1. Je bent er om Zweeds te leren, dus natuurlijk gaat alles in het Zweeds (begrijpelijk punt)
2. De lerares haar engels.. is uitermate... slecht, waardoor Zweeds een beter taal is om in te communiceren (heel erg.... onhandig)

Verder ben ik er achter gekomen, dat ik beter iets minder mijn best had kunnen doen op die test... Ik zit tussen mensen die al Zweeds studeren voor een maand of 4, of langer. Daar kom ik dan aanzetten met mijn 4 weken en ontzettend kleine woordenschat (tegenover die van de rest). 
Maar natuurlijk niet getreurd, ik geef niet (nooit!!) op! Mijn naam is zowaar niet Laura Bischoff als ik ook niet deze kleine hobbel in de weg weet te overwinnen!!
Maar verder werken de lessen als volgt:

• Er word 1x per week (maandag avond 18:00 - 20.30) les gegeven, waarin lesstof word behandeld - voornamelijk grammatica. 
• Voorafgaand aan die les, moet je het hoofdstuk dat gaat worden behandeld, voorbereid hebben. 
• Dit vind je dan in je tekstboek "Rivstart" (waar ik eerder een foto van heb gepost - de gele) en dat boek is volledig in het zweeds - geen engels woord in te vinden.. [Joepiiie...]
• Na de les van die week, word je naar huis gestuurd met een aantal extra opdrachten en moet je alles van dat hoofdstuk ook nog eens maken in je oefeningen boek. 
• Je geeft gedurende de course, een keer een mondelinge presentatie over een willekeurig onderwerp van ongeveer 2-3 minuten (natuurlijk in het Zweeds).
• Tijdens de course, moet je drie schriftelijke opdrachten inleveren. Dit moet je zien als opstellen... (Oh dear god..)
• Verder lees je naast het boek, ook nog even een Zweedse roman - gewoon omdat dat ook nog kan. Het boek heet Hundra-aringen.. wat volgens mij iets met.... Honderdjarigen te doen heeft. (maar goed we zullen zien wat ik hier van ga begrijpen zonder het hele boek te moeten vertalen met een woordenboek). 

Kort samengevat: een hele opgave... 

Tijdens die les, heb ik Stephanie ontmoet - een uit Australië afkomstige jonge dame [Mijn eerste Australiër ooit WOOOOOOWT!] die permanent naar Zweden is verhuisd omdat haar vriend en partner hier vandaan komt. 
Ik kreeg vrijwel meteen een "All you need is Love" Robert ten Brink-momentje, dat is ook niet een beslissing die je zomaar even neemt... Gelukkig voor haar zat naast haar Margaretha, een Finse dame, die een Australische vriend heeft. Het duurde niet lang voordat er met hevig Australisch accent een heel gesprek begon over down-under... Fascinerend! :P
Dat heeft me er dan maar toe gedreven om "Love is in the Air" te gaan kijken op RTL XL en uiteindelijk echt nog wel eens geloofde, dat ik ook Stephanie en Margaretha wel eens op Grenzeloos verliefd-achtige programma's zou zien!!! (wat natuurlijk nonsens is, want ze zijn niet Nederlands....)

De volgende ochtend had ik les van 08:00 - 10:00, wat ik heel erg.. belachelijk vroeg vind.. normaal klaag ik thuis al over 08:45... Maar ja.. geloof dat het eenmalig of zeldzaam was. Afgezien van het feit dat de opkomst nog merkwaardig groot was, de les over het algemeen wat stilletjes was omdat iedereen vond dat het vroeg was (zelfs de docent, die begon namelijk met een hele diepe zucht en: pfff... ik ben eigenlijk zo'n avondmens)... Was dit meteen ook de raarste les die ik ooit heb gehad. Toen het ongeveer... half 10 was.. vond mijn docent de energie om op de tafel te springen, met het doel om ons zijn schoenen te laten zien, er weer af te springen en te zeggen: Ik zie jullie volgende week wel weer. Welcome to Fashion Marketing....!

Verder heb ik op woensdag avond weer een ontzettend gezellige avond gehad bij Jonas. We hebben samen gekookt en natuurlijk weer lekker gegeten, het menu deze keer - varkenshaas met roomsaus a la Jonas (hoofdingrediënt naast room: kikoman soja saus), aardappels uit de oven en broccoli/mais. Een avondje gepraat, lekker gegeten en Game of Thrones gekeken - wat wil je nog meer?

Diezelfde avond, kreeg ik een email waarin stond "Hey I'm your buddy.... " - ik dacht bij mezelf... ik heb toch al een buddy? In ieder geval op die mail maar geantwoord en gezegd dat ik volgens mij al een buddy had, als antwoord kwam er "hmm dat is vreemd ik heb al eens gevraagd hoe dit dan kan gebeuren, maar een extra persoon leren kennen kan geen kwaad toch?". Toen dacht ik bij mezelf.. nou ja.. wat kan er gebeuren en heb ik een hele introductie mail geschreven over waar ik vandaan kwam, wat ik studeerde en ook meteen al mijn hobby's en interesses erin verwerkt. Na op het knopje "verzend" te hebben geduwd, dacht ik echt: Zo, van die zal je waarschijnlijk ook weinig meer horen. 
Tot mijn grote verbazing kwam er binnen een uur antwoord en heb ik werkelijk met een opgevallen mond en het meest verbaasde gezicht ooit, voor mijn laptop gezeten - ik was zojuist iemand tegengekomen die vrijwel AL mijn interesses deelt en dezelfde hobby's heeft. Uiteindelijk bleek dat ik per ongeluk in twee programma's was ingeschreven en dit dus eigenlijk niet had moeten gebeuren. Laat ik het zo uitdrukkingen: van die foutjes, mogen ze vaker maken - EINDELIJK iemand die mij begrijpt en me niet meteen afstempelt als "Nerd"
Ik heb mijn "nieuwe"(en misschien wel betere) buddy deze week ontmoet en we hebben een middag gespendeerd aan praten over alles wat wij leuk vonden, geluncht en uiteindelijk omdat het etenstijd was, maar afscheid genomen en allebei naar huis gegaan - kortom heel erg gezellig. 

Waar ik me de afgelopen dagen ook weer mee bezig heb gehouden is tekenen, en, al zeg ik het zelf, ik word beter. Maar dat zal even moeten rusten want de komende tijd moet ik me bezig gaan houden met de Situation Analysis en het Strategic Marketing Plan schrijven van een Fashion bedrijf. 
Verder vier ik vanavond FEEST - want mijn keuken schoonmaak week is over!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Woeyeah.. JIPPIE!.. No longer the "Cleaning-B*tch".

Om af te sluiten, zal ik mijn mini kunstwerkjes, waar ik zo trots op ben, met jullie delen. De meeste zullen de karakters niet kennen, maar ze zijn gebaseerd op een van mijn hobby's - League of Legends. Als je geïnteresseerd bent om te kijken hoe ze werkelijk uitzien, dan moet je de namen maar een keertje googlen ;)! 

Diana, Scorn of the Moon ;)!

Syndra, the Dark Sovereign - als "Justicar Syndra"

Good Night and loads of hugs&love from Stockholm!

School Continues :)!

Weer even de tijd om weer wat te schrijven voor mijn trouwe lezers ;)! 

Na mijn laatste les vorige week, had ik de rest van de week vrij - misschien herinneren jullie je dat nog. Ook had ik verteld dat ik die week van plan was eens uit mijn 'comfort-zone' te stappen en eens voor de verandering wat anders te gaan doen! Dit had ik allemaal perfect uitgestippeld, totdat..... ik ziek werd.. 
De ochtend van de Buddy Mingle werd ik wakker met ontzettende pijn in mijn keel en dit werd gedurende dag alleen maar veel erger met nog meer kwaaltjes die wezen op verkoudheid en misschien zelf iets wat weg had van griep. 
Omdat dit nogal even heeft doorgezet, heb ik ook de 'Amazing Race' op zaterdag moeten af zeggen en dat vind ik al met al, toch wel zonde. Jammer genoeg kan je niet plannen wanneer je wel of niet ziek word... 

Om jullie toch een idee te geven van Café Opera, wat een behoorlijk fancy place is, heb ik een aantal foto's ervan opgezocht om jullie een idee te geven waar het allemaal heeft plaats gevonden. 

Café Opera - Bar&Lounge

Café Opera - Andere kant van de bar

En zo ziet er dan gevuld, 's avonds uit. Pretty Nice, I'd say.

Van alles wat ik op facebook heb gezien, schijnt de race ook echt een groot succes te zijn geweest. Mensen hebben een hoop lol gehad, terwijl ik hoestend en proestend weg kroop onder mijn dekentjes ;) 

Afgelopen zondag heb ik echter natuurlijk wel gewoon mijn was-schema moeten doorvoeren. Hoestend of niet, de was moet toch gebeuren als ik ooit nog een schone onderbroek terug wil vinden in mijn kast. Ik ben met twee volle wastassen naar onze wasruimte vertrokken. Een met een zwarte/donkere was, en mijn beddengoed gecombineerd met wat lichte spullen. Alles verliep voorspoedig! Mijn twee wasmachines tegelijk aangezet en lekker weggekropen diep in mijn boek - Brisingr van Christopher Paolini - Toen mijn eerste wasmachine klaar was heb ik die leeggehaald in mijn super handige IKEA tas. De andere machine gaf aan dat hij nog 1 minuut moest draaien dus ik heb daar even voor staan wachten. Dat 'even' werd al gauw.. 5 minuten.. 10 minuten.. en ook 20 minuten en de wasmachine was er nog altijd overtuigd van dat hij 1 minuut moest draaien..... Na een half uur was mijn geduld op en heb ik de wasmachine onderbroken, ik had er genoeg van. Ik heb mijn toen nog altijd zeik natte was eruit gehaald - uit een machine die al een half uur was aan het centrifugeren - erg geïrriteerd heb ik toen ongeduldig naast een droger staan wachten om mijn beddengoed, handdoeken etc toch droog te krijgen. Toen dat eindelijk klaar was, ben ik min of meer stampvoetend (in mijn hoofd) naar mijn kamer gelopen omdat ik het ECHT gehad had, met wasmachines. Uiteindelijk was de les van die ochtend: Note to self - gebruik nooit meer wasmachine nummer 3. De volgende uitdaging is dan om al je was op te hangen om te kunnen drogen op het KLEINSTE rekje dat je maar kan kopen bij IKEA. Niet getreurd... voor iedereen die er ooit aan heeft getwijfeld.. ik weet echt wel hoe ik moet wassen en al zeer zeker hoe je te veel was, op een TE klein rekje moet ophangen. 

En dat ziet er dan zo uit. Dit zijn twee machines was, op een klein rekje tussen de ruimte van mijn kast en de voordeur. Die te zien is op eerdere foto´s die ik heb gepost van mijn kamer.

Verder ben ik die zondag lekker weggekropen onder mijn dekens en heb ik niet veel nuttigs meer gedaan. Want de dag erna had ik weer les en ik wilde daarvoor natuurlijk fit zijn!

Ik heb deze ochtend dan ook weer les gevolgd in Fashion Marketing. Deze keer weer iemand anders voor de klas, hele aardige man PHD student en deze manier van les geven beviel me al wat meer dan dat ik de vorige twee uur heb gezien. Het was een interessante twee uur, eerst met wat concepten, wat is fashion, wat is een fashion system etc. Om dan een discussie in de groep te beginnen door ons in te delen in groepen binnen de industrie en ons te laten verdedigen waarom wij de meest sterke macht binnen de industrie zijn. Ik was ingedeeld bij de producenten en ik heb op eerste instantie een aantal anderen het woord laten doen - ik zou mezelf niet zijn als ik het ergens weer niet mee eens was wat ze zeiden omdat het gewoon nergens op kon leunen en makkelijk onderuit te halen was - Toen (zoals ik verwachte) de docent op dat punt in haakte hebben ik met een andere student - zweedse jongen - het woord overgenomen en ons punt duidelijk gemaakt. Daarna gaf hij het woord aan de ontwerpers en die sloegen min of meer keihard op onze groep in, door te zeggen dat zij alles creëerden, het was hun visie en zij maken de ontwerpen en zonder hen zouden wij nergens staan..... (Ik had al een binnen pretje toen ik dit aanhoorde) Zoals verwacht gaf de docent weer het woord aan ons, omdat hij een weerwoord wilde horen. Toen hebben dezelfde zweedse jongen en ik daar maar even korte metten meegemaakt, om met name mijn punt duidelijker te maken heb ik dat stelletje ontwerpers duidelijk gemaakt dat ik nog nooit in een industrie heb gezien dat een ontwerper grote invloed heeft op zijn producent. Laten we even redelijk zijn.. als je de muziek industrie in wilt dan kan je zo goed zingen als je wilt maar als een producent je werk niet wilt opnemen en verspreiden, ben je nergens. De docent leek erg onder de indruk van onze scherpe, botte en enigszins neerhalende reactie ten op zichten van de ontwerpers, maar was zoals gezegd erg ´fond´ van onze reactie op de onnozele claim die gemaakt werd. Natuurlijk bestond onze reactie uit meer als dat, maar dat was wat de docent ook er uit lichtte. 

Het was al met al dus een interessante bedoeling deze ochtend en ik voorzie nog meer opkomende discussies die zeker leuk gaan worden om me in te mengen. Ik zou mezelf niet zijn als ik niet overal keihard tegenin ging, om mijn gelijk te krijgen. 

Verder heb ik eindelijk mijn studentenkaart, wat betekende dat ik nu officieel student ben en van alle kortingen mag genieten. Ik heb dus ook meteen mijn sportkaart geregeld, zodat ik eindelijk kan gaan beginnen wanneer ik maar wil!

Studentenkaart!

Mapje van de sportkaart met naam en logo!

Mijn sport ID!

 Verder zou het natuurlijk weer eens niet anders zijn als dat er iets niet klopte met wat ik had geregeld. Zoals jullie kunnen zien staat er op de studentenkaart een ´SJ´ logo, daar hoort ook een ´SL´ logo te staan voor het locale openbaar vervoer hier in stockholm. De sukkels van de studenten vereniging kunnen natuurlijk ook niet in een keer alles goed doen, omdat het ze pas na mijn mail op viel dat ik inderdaad een voltijd student was. Dus er komt weer een nieuwe kaart met twee logo´s in plaats van 1.

Mijn dag vorderde vandaag met me te realiseren dat deze week IK (en alleen ik) verantwoordelijk ben voor het schoonmaken van de keuken. 

Nu ik er eens een tijdje tegen aan heb gekeken, ben ik er achter dat ik het een belachelijk systeem is. Aangezien er zelfs van mij word verwacht dat ik andermans afwas uit het droogrek ga inruimen.. Ik vind het te gek voor woorden en weet daarom ook meteen weer waarom ik NIET deel. 

Ik weet dat sommige mensen zeggen: ´ja nu weet je pas wat echt studentenleven is´ - Nou als echt studenten leven alleen maar inhoud dat je achter de kont van anderen kan gaan opruimen en vegen, dan hoeft dat voor mij dus echt niet. Dan maar geen ECHTE student. Binnen 10 minuten heb ik me al dood geërgerd aan afwas die ze laten staan, overvolle afvalbakken omdat ze te lui zijn het eruit te pakken en een nieuwe zak erin te doen, het recycle systeem niet gebruiken, te grote verpakkingen in te kleine afvalbakken proberen te proppen... ENZOVOORTS ENZOVOORTS. 

Mijn idee: het is maar een week en dat is het dan voor mijn part. Als ik thuis ben - GEEN HAAR op mijn hoofd die eraan denkt om nog eens ook maar iets van mijn huis te delen met andere studenten. 

Nu is het tijd voor mijn eerste Zweedse les, ik heb er zin in en ga dus nu maar onderweg naar school :)! Jammer genoeg voor mij is het weer een beetje omgeslagen, maar dat zal ik wel overleven denk ik.. 

De Zweedse Schoolboeken

The Start of School

Op maandag 3 september, is het Autumn semester dan officieel begonnen op de Universiteit van Stockholm. Op deze dag had ik zelf geen lessen gepland staan en ben ik er weer op uit gegaan omdat het die dag super mooi weer was. 

Ik heb even de tijd genomen om wat foto's te maken van de omgeving, zodat jullie een indruk kunnen krijgen van de plek waar de universiteit zich bevind. 

Dit is het uitzicht vanuit mijn rechter raam, in de verte (het geronde gebouw) de sporthal van de universiteit

Hier is de foto dan ingezoomd, waar je de campus in het groen kunt zien liggen

Dit is de binnenplaats van mijn flatgebouw, ik woon als je het paadje links op de foto omhoog loopt aan de linker kant van dat gebouw.

Een overzicht van de studentencampus waar ik woon.

Het uitzicht als je het paadje naar beneden loopt richting campus.

Groot gebouw van Lappis dat in het zicht ligt en min of meer het boegbeeld van het complex is

Hier kan je dan het hele woongebied vanaf afstand zien, ik kwam vanuit een paadje tussen de bomen in het midden van de foto.

Dit is het pad richting campus, wederom in het groen

Een overzicht van Campus Frescatti, bij het rode puntje sta ik, vanuit daar kom ik dus aan op de campus. Het grote rechthoek links van het puntje is de sporthal die je op afstand kon zien. En de grootste blauwe vlek op dit plaatje, met nogal een aparte vorm is Södra Huset, het belangrijkste en grootste gebouw op Frescati.

Een blik naar links over de campus (Groen)

Een blik vooruit richting Södra Huset, weer voornamelijk groen...

En een blik naar rechts, richting metro station en weer is er veel groen te zien.. De foto moet je met een schuin hoofd bekijken, voor een of andere vage reden heeft mijn blog hem zo gedraaid terwijl hij niet zo is gemaakt en ik krijg hem ook niet zo, zoals het wel hoort.. dus dit zal het maar even moeten doen.

 Dat er zoveel natuur/groen rondom de universiteit van Stockholm ligt, is niet vreemd. Tenminste niet als je de reden daarvoor kent. De Universiteit is onderdeel van "Ekoparken" en grenst aan de rechterkant van de campus (als je het op een kaart zou zien) aan het nationaal stadspark van Stockholm. Dit park strekt zich vanuit Djurgarden in het centrum van Stockholm, langs de stad helemaal om hoog tot aan de universiteit. 

Dinsdag 4 september zou dan mijn eerste les gaan plaatsvinden, 't was pas geplanned om 2 uur 's middags, dus ik had mezelf royaal de tijd gegund in de ochtend. Tegen een uur of half 11, verscheen ik net wakker in pyjama achter mijn laptop, om in een ongelooflijk snel tempo wakker te worden..... 
In mijn mailbox vond ik namelijk het bericht dat mijn vak (eerste keus) was gecancelled die ochtend en dat ik was ingeschreven voor mijn tweede keus, waarvan de les om 12 uur zou aanvangen, wat 11.30 de bus betekende.....
Hals over kop uit mijn stoel strompelend heb ik in sneltrein tempo mijn ontbijt gegeten en mezelf toonbaar gemaakt en mezelf verkast naar Kraftriket, zoals ik eerder heb aangewezen een campus ten zuiden van de grote campus. 
Geen paniek! Ik was op tijd, wel zonder boeken maar dat moest voor deze keer dan maar. Dit bleek ook geen probleem te zijn, want ik zag niemand in de les met een boek. Om 12 uur begon dan mijn nieuwe vak: Fashion Marketing. Voordat iedereen denkt dat ik me ga bezig houden met kleren ontwerpen en catwalks, Jammerrrr... het gaat om iets meer dan alleen dat! Ik heb pas 2 uur les gehad maar het is me meer dan duidelijk dat het concept iets breder is dan alleen maar dat. Aan het eind van de les heb ik dan ook mijn boeken geregeld, ze zijn niet zo heel dik, totaal van 400 pagina's - ik heb wel eens meer doorgewerkt dus ik kijk er niet tegen op.

Lesboeken voor deze periode.

Verder ben ik nog een keer Stockholm centrum in geweest om mijn sportschoenen uiteindelijk te scoren.. en ik was mezelf niet als ik ze niet weer in de uitverkoop had gescored :P! weer 300 kronen in mijn zak gestoken en een net paar sportschoenen aan mijn eigendom toegevoegd.

Iets anders wat ik ook maar tegelijk heb geregeld, kwam meer omdat ik mezelf weer ergens had in geholpen zonder er verder over na te denken. Ik ga namelijk naar een feestje, in een fancy club in Stockholm, waar ik na de happening natuurlijk meer over zou vertellen. Maar natuurlijk, is Laura, die niet is ingesteld op feestjes en stappen tijdens het pakken van haar spullen haar handtas vergeten... Dus moest ik mezelf er maar toe zetten om een nieuwe uit te gaan zoeken, aangezien een sporttas naast een jurk en hoge hakken geen potje is.
Mijn nieuwe aanwinst...

Verder heb ik mezelf een plezier gedaan en mijn eigen eerste souvenir gekocht dat nu als versiering in mijn kamer dient. En ben ik weer bezig geweest met het schrijven van kaarten. Deze keer zijn er 3 gelukkige ontvangers, waarvan ik weet dat ze mijn blog lezen, dus ik zou zeggen houd de deurmat in de gaten ze komen eraan!

Bij wie oh wie zouden ze gaan aankomen...

Mijn eerste souvenir!